wtorek, 31 maja 2011

KONKURS!!

Sihhinne wpadła na genialny pomysł zorganizowania konkursu! Zaprosiła mnie do współpracy i wraz z Kurushimi zostałyśmy jurorkami. Po wielu naradach uzgodniłyśmy szczegóły i oto jest: KONKURS KSIĄŻKOWY!
Zadanie jest proste. Napiszcie opowiadanie, w którym zawrzecie dowolną postać z powieści paranormal romance. Długość opowiadania-do max. 5 stron w wordzie.
Prace konkursowe przesyłajcie na mojego maila : sihhinne@gmail.comw załączniku dołączcie opowiadanie, a w temacie wpiszcie KONKURS i swój nick. Jeśli nie posiadacie konta na blogspocie to w komentarzu napiszcie że bierzecie udział i podajcie swój nick.
Skoro to konkurs, to bez nagród się nie obędzie:) Zostały one ufundowane przez wyżej wymienione organizatorki a tym samym jury. Wygrać można:
,,Ever" Alyson Noel
,,Naznaczoną" P.C. Cast, Kristin Cat
,,Z Ciemnością Jej Do Twarzy" Kelly Keaton
Konkurs trwa od 31.05 do 19.06. Wyniki zostaną ogłoszone 22.06(na zakończenie roku szkolnego:D)
Wykonałam taki banerek: (wiem nie mam talentu graficznego xD)


Proszę o zalinkowanie go pod adresem http://ksiazki-mojezycie.blogspot.com/p/konkurs.html
Dziękuję i zachęcam do wzięcia udziału.:)



środa, 25 maja 2011

Z ciemnością jej do twarzy- Kelly Keaton







Autor: Kelly Keaton
Wydawnictwo: Znak emotikon
Ilość stron: 257

,,Z ciemnością jej do twarzy'' jest jedną z najpopularniejszych ostatnimi czasy książek młodzieżowych. Gdzie nie spojrzeć, same pozytywne recenzje tej powieści. Ale czy są one trafne i uzasadnione?
Na wstępie oznajmiam wszem i wobec, że moje wrażenia po skończeniu tej książki, były tak samo pozytywne jak większości czytelniczek. O tej lekturze słyszałam wiele dobrego, więc grzechem by było jej nie przeczytać.

Ari Selkrik nigdy nie uważała się za zwykłą dziewczynę. Na ulicy przechodnie odwracali się podziwiając jej długie włosy, które kolorem przypominały światło księżyca. Do tego oczy- mocna i wyrazista zieleń. Połączenie które od zawsze było największym utrapieniem dziewczyny. Włosy były nie do okiełznania. Po strzyżeniu, a nawet wygoleniu głowy, po niewiarygodnie krótkim czasie wracały do swojej długości. Ari ukrywała się pod czapkami i czarnymi ubraniami. Nie chciała wzbudzać tak męczącej sensacji wśród mężczyzn i chłopców, jaką zaczęła wzbudzać już jako dziecko.
Bohaterka wychowała się w rodzinie zastępczej. Przybrani rodzice nauczyli ją walczyć, posługiwać się kilkoma rodzajami broni i zawsze stawiać na swoim. Dziewczyna rusza na poszukiwanie informacji o swojej biologicznej matce, lecz tropy prowadzą ją w coraz to dziwniejsze miejsca. W szpitalu psychiatrycznym dowiaduje się, że jej matka przed dwudziestym pierwszym rokiem życia popełniła samobójstwo. W trakcie pobytu na oddziale, na którym przebywała ze swojej własnej woli, kobieta coraz częściej dostawała dziwnych urojeń. Wydawało jej się, że z głowy wychodzą jej węże.

List, który znajdował się w rzeczach matki  prowadzi Ari do zapomnianego przez Stany Zjednoczone, Nowego Orleanu, który po przejściu silnych huraganów i zniszczeniu, został nazwany Nowym 2. Krążą plotki, że miasto jest pod wpływem różnych istot i zjawisk paranormalnych.
Niesamowite miasto, ma tak dziwnych mieszkańców, że nawet sama Ari wydaje się w nim normalna. Ale jeśli dziewczyna narazi się starożytnemu złu? Czy zdoła obronić najbliższych i uratuje samą siebie przed klątwą która od wielu pokoleń nęka kobiety z jej rodziny?

Autorka idealnie wplątała w tą powieść stworzenia znane nam z przeróżnych historii, ale nigdy nie widziane razem. Kto czytał o wampirze, czarownicy, greckiej bogini i harpii w tej samej książce? Mi się to jeszcze nie zdarzyło, za co należy się Kelly Keaton wielki plus.
Historia nie była naciągana i pisana ,,na przymus''. Jest oparta na oryginalnym pomyślę, wręcz niesamowitym. Wszystko działo się bardzo szybko, więc ubolewam nad tym, że również szybko się skończyło.

Ari, jako główna bohaterka i narratorka zarazem, była znośna. Polubiłam ją, a zdarza mi się to bardzo rzadko. Spodobało mi się, że autorka nie stworzyła kolejnej nudnej postaci, która boi się podjąć ważnej decyzji lub często się przewraca. Ari jest osobą silną, z osobowością której nie jedna dziewczyna mogłaby pozazdrościć. Do tego nie boi się wyzwań, wie czego chce i stara się do tego dążyć.
[...] gdyby życzenia były dolarami, już dawno dorównałabym Billowi Gatesowi.*
Zaskoczył mnie szybki rozwój romansu pomiędzy nią, a mrocznym i wydającym się ponurym, Sebastianem. Już po kilkunastu godzinach pomiędzy nimi wrzało. Spodziewałam się mniejszej uległości po głównej bohaterce, ale ponosiły ją emocję i jej uczucie do Bastiana z każdą chwilą rosło.

Nie czytając wielu spojlerów ( ja już tak mam) z pewnością, nie raz byłabym zaskoczona rozwojowi zdarzeń w ,,Z ciemnością jej do twarzy''. Wiele razy otwierałam oczy ze zdziwienia i pod koniec nawet miałam łzy w oczach (nie wiem czemu, ten moment nawet nie był bardzo smutny).
Tej książki nie można przegapić. Jeśli szukasz ciekawej nowości, polecam przeczytanie ,,Z ciemnością jej do twarzy''. Wybierz się z Ari w niesamowitą podróż, na poszukiwanie jej korzeni.
Jeszcze raz serdecznie polecam! Nie pożałujecie.:)

Moja ocena: 9/10

* ,,Z ciemnością jej do twarzy'', wydawnictwo Znak, str.15

Książkę do recenzji otrzymałam od wydawnictwa Znak Emotikon, za co serdecznie dziękuję!  





 

środa, 18 maja 2011

Tylko dla wybranych- Kate Brian







Autor: Kate Brian
Wydawnictwo: Znak
Ilość stron: 215

Wróciłam z biblioteki ze stosem książek. Potrzebowałam jakiejś lekkiej książki, która pomorze mi się odstresować w tym chaosie, który wywołuje w mojej głowie koniec roku szkolnego. ,,Tylko dla wybranych'' wydała mi się do tego idealną pozycją. I nie myliłam się.
Powieść Kate Brian, przedstawia historię o miłości, zabójczych ambicji i świecie intryg. Książka o dobrze nam znanym schemacie, a jednak zupełnie inna.

Reed Brennan pochodzi z dziwnej rodziny. Ojciec jest uosobieniem dobra, uprzejmy, życzliwy, zawsze chętny do pomocy.. Ale matka, to zupełnie inna historia. Alkoholiczka i histeryczka. Lekki przepisywane na receptę zawsze popija ,,czymś mocniejszym'', a na domiar złego nienawidzi swojej córki. Potrafi powiedzieć jej to w twarz i zrobić awanturę przy jej znajomych, aby Reed nie miała życia towarzyskiego. Matce się to udaje. Reed nie ma przyjaciółek, ani masy znajomych. Jest sama.
Dlatego, gdy tylko tata zgadza się wysłać córkę do szkoły z internatem- Eston Academy, ta jest w niebo wzięta. Reed ma nadzieje na nowy początek, na nowe życie.
Jednakże nauka w szkole z tak wysokimi wymaganiami nie jest łatwa. Już w pierwszym dniu dziewczyna ma problemy z nadarzeniem z materiałem, który inni uczniowie mają opanowany. Czemu nie jest tak kolorowo jak sobie marzyła?
W pierwszych dniach swojego pobytu w Eston Reed naraża się dziewczyną należącym do Bilings. Elity szkoły. Ba! Są śmietaną samej elity! Każdy chce się z nimi przyjaźnić, każdy chce zostać przez nie zauważony! Reed się to udaję.. Ale nie tak jakby chciała. Dziewczyny z Bilings wyśmiewają ją na oczach całej szkoły, zauważają jak podgląda je przez okno i  mówią na nią ,,Lorneta''.
Mimo tego nieszczęsnego początku Reed zrobi wszystko aby dołączyć do ich małej grupki. Wszystko.

Gówna bohaterka nie wywołała u mnie, ani zachwytu, ani niechęci. Reed jest to postać o bardzo dziwnym postrzeganiu świata, podejmująca przewidywalne decyzję, a co najgorsze łatwo ulega wpływowi otoczenia i za wszelką cenę chce się dostosować. Wiem, że ona musiała taka być, aby książka miała jakikolwiek sens, jednak ja zachowywałabym się inaczej.
Spodobało mi się, że wiedziała kiedy przekracza granicę ,,oddania''. W odpowiednim momencie powiedziała 'nie'. Kolejnym ogromnym dla mnie plusem, jest jej umiejętność grania w piłkę nożną! Strasznie mi się to spodobało.

Jak już wcześniej mówiłam, schemat książki dobrze nam znany. Jednak tą lekturę tak miło mi się czytało, że nie zważałam na podobieństwa do innych powieści. Płynny i lekki język wprowadza nas idealnie w świat Eston Academy. Poznajemy barwnych bohaterów i wplątane między nich intrygi.
Intrygujący koniec, chodzi mi o ostatni rozdział, trochę tak jakby zalatywało mi... magią? Właściwie to nie wiem, ale to jeszcze bardziej zachęca mnie do sięgnięcia po następną część!
Dzięki Bogu, w bibliotece mam ,,Imprezę Zamkniętą'' i ,,Poza Zasięgiem''!

Naprawdę polecam. Książka tak przyjemna i tak zwykła jednocześnie, że aż ma się ochotę na więcej!

Moja ocena: 8/10

niedziela, 15 maja 2011

Dziedzictwo mroku- Bree Despain



Autor: Bree Despain
Wydawnictwo: Galeria Książki
Ilość stron: 433

Krew wypełnia mi usta. Ogień płonie w moich żyłach. Dusze w sobie wycie. Ześlizguje się srebrne ostrze- wybór należy do mnie.
Jestem śmiercią lub życiem. Jestem ocaleniem lub zniszczeniem. Aniołem lub demonem.
Jestem łaską.
Wbijam nóż.
To moja ofiara...
Jestem potworem.

Trzeba przyznać, że bardzo intrygującymi słowami zaczyna się książka Bree Despain- ,,Dziedzictwo mroku''. W tych kilku zdaniach jest zawarty chyba cały sens powieści. Poświęcenie i odwaga.
Niejedna z nas marzy o niegrzecznym chłopaku z mroczną tajemnicą. Niejedna z nas chciałaby przeżyć prawdziwą miłość, dla której gotowa by była oddać życie. Oddać duszę. Ale gdyby coś takiego naprawdę się zdarzyło? Czy byłabyś zdolna poświęcić wszystko dla 'tego jedynego'? Samą siebie?

Grece Divine jest przykładową córką miejscowego pastora. Wraz z bratem Jude'em jest postrzegana jako dzieci idealne. Anioły. Cała rodzina wydaje się bez skazy.
Jednak pod tą kopułą idealności Divine'owie skrywają mroczną tajemnicę. Nie są wampirami! To nie ,,Zmierzch''. Jednak Grece wie, że tej nocy, kiedy zniknął jej przyjaciel Daniel, zdarzyło się coś strasznego. To właśnie wtedy znaleźli Jude'a na ganku, skąpanego we krwi.
Od tamtej pory rodzina nie rozmawia o Danielu Kalbi.
Wspomnienia, które starali się pogrzebać, przez trzy lata po feralnej nocy, powracają, gdy chłopak wraca i zapisuje się do tej samej szkoły, do której uczęszczają Grece i Jude.
Mimo że dziewczyna obiecała bratu, że będzie się trzymać z dala od starego przyjaciela, ten bardzo ją intryguje i pobudza uczucie, którym Grece dawniej go obdarzyła.
Jest zafascynowana chłopakiem, jego zdolnościami artystycznymi i zmianami jakie w nim zaszły.Grece musi poznać prawdę o Danielu, przez co naraża się na gniew swojego starszego brata i nieraz staje przed wyborem między ludźmi których kocha.

Bree Despain idealnie ukazała jak trudno jest przebaczyć drugiej osobie. Jak trudno jest zapomnieć krzywdy wyrządzone przez kogoś bliskiego. Biblia mówi 'przebaczaj', ale nie jest to łatwe, nawet idealne dzieci pastora mogą się o tym przekonać.
Ta książka to przykładowy  lekki paranormal romance. Napisana w pierwszej osobie, ale bez zbędnego, kilku stronicowego wychwalania Daniela i jego urody. Autorka zmniejszyła wszystkie nudne opisy do minimum, przez co książka praktycznie sama się czytała. Jest napisana profesjonalnie, z sensem. Akcja toczyła się płynnie i cały czas szła do przodu.
Może ,,Dziedzictwo mroku''', nie jest lekturą która trzyma w napięciu, ale pozwala się oderwać od rzeczywistości, a  za to przecież kochamy książki. Miło się przez nią odprężyłam, za co daje jej duży plus.
Naprawdę polecam wszystkim fanom mrocznych romansów i opowieści z tajemnicą.
Koniec lektury, tak dziwnie zbiegł na inne tory, że nie mogę się doczekać, aż będę miała szansę sięgnąć po drugi tom serii.

 Moja ocena: 7,5/10

wtorek, 10 maja 2011

Intruz- Stephenie Meyer



Autor: Stephenie Meyer
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Ilość stron: 556

Prawdopodobnie nie ma na świecie mola książkowego, który nie słyszał nazwiska autorki bestselerowej sagi ,,Zmierzch''. Stephanie Meyer posiada wielu fanów, ale również sporą ilość antyfanów. Książki o wampirach stały się sławne na skalę światową, ale czy na to zasługują? Czy książka ,,Intruz'' powinna zająć ich miejsce?

Nasz świat został opanowany przez niewidzialnego wroga. Najeźdźcy przejęli ludzkie ciała oraz umysły i wiodą w nich normalne życie. Jedną z ostatnich nie zasiedlonych, wolnych istot ludzkich jest Melanie. Wpada jednak w ręce wroga, a w jej ciele zostaje umieszczona dusza o imieniu Wagabunda. Intruz bada myśli poprzedniej właścicielki ciała w poszukiwaniu śladów prowadzących do reszty rebeliantów. Tym czasem Melanie podsuwa duszy coraz to nowe wspomnienia ukochanego mężczyzny, Jareda, który ukrywa się na pustyni . Wagabunda nie potrafi oddzielić swoich uczuć od pragnienia ciała i zaczyna tęsknić za mężczyzną, który miał być jej wrogiem. Wkrótce Wagabunda i Melanie stają się sojuszniczkami i wyruszają na poszukiwanie człowieka,  którego obie kochają.*

Z pewnością każdy z nas zastanawiał się czy na świecie istnieją tylko ludzie? Czy inne istoty zamieszkują kosmos, dalekie planety... Filmy science-fiction ukazują nam często kosmitów, jako małe zielone stworki z wielkimi czarnymi oczami i antenką na głowie. Stephanie Meyer widzi to zupełnie inaczej. Powiedziałabym, że bardziej drastycznie. Nikt z nas nie chciałby stracić panowania nad ciałem, własnym umysłem.
To co przeżywa Melanie jest więc przerażające. Mały, biały robal zostaje wczepiony w jej ciało, robiąc wszystko na przekór jej myśli.

Książka jest bardzo poruszająca. Denerwowała mnie Wagabunda-Wanda na każdym kroku, nie mogłam znieść jej podejścia do świata. Tego jak np. mówiła ,,jak go zapamiętałam'', przecież to nie jej wspomnienia, nie jej przeżycia. Czasami miałam ochotę ,,ją udusić", choć wiedziałam, że to nie jest możliwe. Mimo tych głupich zachowań głównej bohaterki, a zarazem narratorki, nie mogłam nie pokochać tej książki.
Chyba jej treść wyryła się gdzieś głęboko we mnie, bo bardzo ją przeżywam i nie mam zamiaru zapomnieć..
Przyznam, że początek troszeczkę nużący, przez cały pierwszy rozdział nie wiedziałam co się dzieje. Jednak z każdą następną kartką coraz bardziej przyswajałam sobie nowy świat i rządzące nim prawa.

Fabuła jest oryginalna i dużo ciekawsza niż w ,,Zmierzchu''. Nie ma nudnych postaci i smętnej miłości. ,,Intruz'' to zupełnie co innego. Bohaterowie są inni, więcej się dzieje, miłość odgrywa w tej książce ważną rolę, ale również jako uczucie do rodziny, czy przyjaciół. Jednakże po kilku stronach, nawet gdybym nie wiedziała, że napisała tą książkę pani Meyer, to bym ja o to podejrzewała. Styl pisania i kierowanie uczuć bardzo podobne do jej innych książek.

Mimo że, lektura miała być przeznaczona dla starszych odbiorców, polecam ją również młodzieży. Mam nadzieje, że spodoba się ona czytelnikowi w każdym wieku. Ta historia jest wciągająca i dużo bardziej zasługuje na uznanie niż saga o wampirach. Jeszcze raz serdecznie polecam, nie pożałujecie!

Moja ocena: 10/10

* opis z okładki  

środa, 4 maja 2011

Dobrani- Ally Condie



Autor: Ally Condie
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Ilość stron: 350

,,Dobrani'' są bardzo często porównywani do ,,Igrzysk Śmierci'' Suzanne Collins. Nie raz czytając tą powieść myślałam 'te książki są tak do siebie podobne, a jednocześnie tak różne'. W obu chodzi o to samo, no prawie.. Chodzi o wolność. Ale w każdej panuje inna atmosfera. Ludzie są inni, władze są inne.

Jak wyobrażamy sobie Społeczeństwo idealne? Czy my, ludzie potrafilibyśmy dojść do perfekcji w prowadzeniu społeczności? Nawet przed przeczytaniem ,,Dobranych'', moja odpowiedź byłaby przeczące. Pozwolę sobie zacytować urywki wiersza ks. Jana Twardowskiego:
Gdyby wszyscy mieli po cztery jabłka
Gdyby wszyscy byli silni jak konie [...]
Gdyby każdy miał to samo nikt nikomu nie byłby potrzebny
Te kilka wersów pokazuje, że nie może każdy mieć tak samo, być taki sam, bo świat by zwariował.

Cassia żyje w 'idealnym' Społeczeństwie. Ma kochającą rodzinę, przyjaciół, gotowe jedzenie dostarczane w danych porach do jej domu i wreszcie zbliża się ten wyjątkowy dzień. Dobór. To dziś Cassia zobaczy na ekranie w Ratuszu twarz swojego przyszłego męża. Dostanie kartę z jego danymi i zainteresowaniami. Dziewczyna wie, że Społeczeństwo nie popełnia błędów. Z pewnością zostanie idealnie Dobrana. Tylko do kogo? Czy będzie z drugiej części kraju? Czy będzie przystojny? Spodoba mu się?
I wreszcie, po tylu latach czekania idzie na swój Bankiet. Wszyscy wraz z nią przeżywają ogromny szok, gdy okazuje się, że jej Dobranym jest najlepszy przyjaciel Cassi- Xander. Oboje są bardzo szczęśliwy, ich rodzice również.
Mimo wieloletniej znajomości, dziewczyna postanawia sprawdzić co Społeczeństwo napisało o Xanderze na jego mikrokarcie. Ale wtedy staje się coś dziwnego. Coś nieprawdopodobnego. Twarz jej Dobranego znika i pojawia się Ky. Jeden z jej starych znajomych. Krótka chwila zostawia w sercu dziewczyny wiele wątpliwości. Czy to on jest jej idealnie Dobrany? Czy to był tylko błąd lub może przeznaczenie?

Zauważyłam, że bardzo modne są teraz powieści antyutopijne. Przyszłość, nastolatkowie pragnący wolności i bezlitosne rządy Władzy. Nie twierdze, że to jest złe. Nie! Wręcz przeciwnie! Po fazie na wampiry i wilkołaki, dobrze odetchnąć przy dobrej książce o nieznanym nam świecie takiej jak ,,Igrzyska Śmierci", czy np. ,,Dobrani''.
Po naprawdę wielu pozytywnych opiniach, nie mogłam się oprzeć pokusie i kupiłam tą książkę. Nie żałuje! 1/3 powieści szła mi nieco opornie, ale to przez brak czasu. Dziś ją skończyłam i muszę przyznać, że czym dalej czytałam, tym bardziej mnie wciągało. Ostatnie strony to był dla mnie szok w niektórych momentach, ale większości domyślałam się już na początku. Trochę sobie popłakałam. Nie wiem dlaczego, jestem bardzo wrażliwa.
Okładka jest hipnotyzująca. Niby nic takiego, jakaś kula i dziewczyna, a jednak... Bardzo mi się podoba.

Jedynym minusem było to, że autorka nie wykazała się inicjatywą wymyślania jakiś ciekawych nazw, przez to jest tylko: Gmina, Miasto, Społeczeństwo... Wszystko z dużej litery. Ale da się przeżyć, nie razi tak bardzo.
Polecam jako ciekawy romans, wcale nie taki cukierkowaty. Nie ma tam trzymającej w napięciu akcji ale w niektórych momentach oczy otwierają się szerzej.

Moja ocena: 9/10

poniedziałek, 2 maja 2011

Jutro- John Marsden







Autor: John Marsden
Wydawnictwo: Znak
Ilość stron: 270

,,Jutro, kiedy zaczęła się wojna'' bo tak brzmi pełna nazwa, to pierwszy tom serii składającej się z siedmiu części. Pierwsze wydanie ukazało się już w 1993 roku w Australii. Polska dopiero w tym roku zabrała się za jej tłumaczenie.
Po przeczytaniu opisu wydawnictwa, pierwsze co przyszło mi na myśl to książka podobna do serii GONE. Fantasty, o znikających dorosłych w dziwnych okolicznościach i pozostawienie nastolatków na pastwę losu w opuszczonym mieście. Uprzedzam, nic bardziej mylnego!

Ellie wraz z szóstką przyjaciół wybierają się na wyprawę do Piekła- miejsca w pobliskich górach, do którego nikt się nie zapuszcza. Bardzo trudno tam dotrzeć, a plotki o zamieszkującym tamte rejony mordercy, tylko powiększają strach. Gdy paczce znajomych udaje się tam dotrzeć, przeżywają bardzo beztroskie dni, zajmując się wygłupianiem, spaniem w namiotach i jedzeniem...
Ale już będąc na kempingu, wiedzą, że dzieje się coś dziwnego. Na niebie ukazuje się ogromna ilość odrzutowych samolotów. Bohaterowie śmieją się, że może zaczęła się wojna... ale nikt nie pomyślał, że te żarty mogą się ziścić... Po powrocie do domu, przyjaciele zastają umierające, bądź nie żywe zwierzęta i puste mieszkania.
Od tej pory muszą się ukrywać, pomagać sobie nawzajem i zastanawiać się nad 'tu i teraz', bo jutro może dla nich nigdy nie nadejść...

Pierwszy tom serii Johna Marsdena, należy do rodzaju książek w których, po przeczytaniu ostatniego zdania, patrze się w przestrzeń i staram się ułożyć sobie w głowie to, co tak naprawdę zrobiło na mnie największe wrażenie. ,,Jutro'' ma w sobie 'to coś', przez które ciężko jest nie myśleć o bohaterach w przerwach w czytaniu. Robisz sobie herbatę, myślisz o nich, wychodzisz z psem na spacer, znów o nich myślisz...
Mimo tego, że książka jest krótka, nie można się przy niej nudzić. Ktoś może powiedzieć 'to nie mój styl', ale uwierzcie- mój też nie! Nigdy nie czytałam wojennych książek. Ale autor idealnie wybrnął z tematyki militarnej i skupił się również na uczuciach bohaterów. Rodzą się nowe przyjaźnie i miłości, dzięki temu każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie. Zarówno do starszych, jak i młodzieży ta książka powinna przemawiać.

Nie mogę znaleźć żadnych minusów tej książki. Może warto jedynie napisać, że główna bohaterka czasami mnie irytowała, chodzi mi o moment w którym nie mogła się zdecydować którego chłopaka kocha... To jest tak częsty schemat, że człowieka ponoszą nerwy. Dzięki Bogu później zrekompensowała swoje zachowanie, co sprawiło, że zaczęłam pałać do niej większą sympatią.

Oczywiście muszę jeszcze pochwalić okładkę. Bardzo mi się podoba! Zdecydowanie zachęca do przeczytania tej pozycji, a jednocześnie jest taka prosta.
Ze zniecierpliwieniem czekam na następna część i mam nadzieje, że będzie tak samo dobra jak poprzednia! Serdecznie wszystkich zachęcam do przeczytania ,,Jutra", a na pewno się nie zawiedziecie! Ta niesamowicie, niesamowita historia wciągnie chyba każdego.


Moja ocena: 10/10    

Niedługo na ekranach polskich kin ma wyjść ekranizacja pierwszego tomu tej bestselerowej serii! A teraz pozostaje jedynie czekać do czerwca, na ,,Jutro2".

niedziela, 1 maja 2011

Stosik 1- Maj

Na blogach o książkach jest moda na wklejanie zdjęć stosików książek do przeczytania, więc pomyślałam, że mi również nie zaszkodzi. :)

 Wiem, że jest mały, ale mój.;*

1. ,,Jutro" John Marsden - z promocji -30% na empik.com
2. ,,Dobrani'' Ally Condie- tak jak wyżej.
3. ,,Intruz'' Stephanie Meyer- tak jak wyżej.
4. ,,Dziedzictwo Mroku'' Bree Despain- tak jak wyżej
5. ,,Piękne Istoty'' Kim Garcia & Margaret Stohl- tak jak wyżej.
6. ,,Władca Much'' William Golding- biblioteka szkolna.
7. ,,Trzy Wierzby'' Ann Brashares- tak jak wyżej.
8. ,,Nawiedzony dom'' Joanna Chmielewska- tak jak wyżej.

Zabieram się za ,,Jutro''.:)

Morze potworów- Rick Riordan




Autor: Rick Riordan
Wydawnictwo: Galeria Książki
Ilość stron: 275

Drugi tom bestselerowej serii Ricka Riordana jest znacznie krótszy od ,,Złodzieja Pioruna''. Wywołało to u mnie nerwy, to śmieszne, ale zawiodłam się na grubości tej oto książki. Jednak czy treść rekompensuje pierwsze wrażenie? Czy Percy Jackson nadal ma tyle niesamowitych przygód co w poprzednim tomie? Tego musicie przekonać się sami, a oto moje wrażenia...

Percy Jackson przeżył spokojny i normalny rok, mieszkając wraz ze swoją matką, tym razem bez ojczyma, Śmierdziela Gabe'a .Co dziwne przez cały rok szkolny przetrwał i nie wpadł w żadne poważne kłopoty, dzięki czemu pierwszy raz w życiu nie wrzucono go ze szkoły!
No.. aż do pewnego feralnego dnia...
Percy'ego znów nawiedzają dziwne i przerażające sny, przez które porozumiewa się ze swoim starym przyjacielem Groverem. Ten jest w niebezpieczeństwie i prosi młodego herosa o szybką pomoc.
Na domiar złego coś dzieje się w Obozie Herosów. Otóż magiczna granica, oddzielająca i jednocześnie broniąca Obozu zaczęła szwankować. Ktoś otruł, broniącą azylu herosów sosnę Thalię- dziewczynę która była gotowa zginąć za przyjaciół, ale Zeus jej ojciec zlitował się nad nią i zamienił córkę w drzewo. Od tamtej pory strzeże bariery ochronnej obozu... aż do teraz...

Luke, syn Hermesa, wciąż jest pod władzą Kronosa- tytana którego głównym celem jest zniszczenie Olimpu. Chłopak oślepiony wizją nowego świata, chce za wszelką cenę pomóc Kronosowi i gotowy jest nawet zabić swoich bliskich jak i siebie. Tytan na nowo się odradza. Złe moce zaczynają być wszechobecne. Źle się dzieje na świecie... Tylko nieliczni mogą próbować uratować bogów przed zniszczeniem. 
Ujawnia się przepowiednia, którą wszyscy chcieli zataić przed Percym. Chłopak może zmienić rządzące tym światem prawa. Może zniszczyć bogów lub ich ocalić... Jeśli tylko uda mu się przeżyć do szesnastych urodzin.

Mimo długości, w książce się tyle dzieje, że czasami trudno nadążyć za akcją. Percy kroczy trasą jaką dawno temu przebył Odyseusz wracając do domu. Te same potwory, przeszkody i pomysły. Widać, że w pisaniu ,,Morza Potworów'' autor bardzo inspirował się Odyseją. To nie był zły pomysł. Nie. Dzięki temu książka wręcz kipi przygodami bohaterów, wartkim strumieniem płyną wydarzenia, które są zadziwiające i często śmieszne.
Drugi tom serii nie bardzo odbiegał poziomem od poprzedniego. Ci sami świetni bohaterzy i ci sami bogowie, ale czuć rozprzestrzeniające się w książkowym świecie zło. Staje się to takie ponure i czasami sny Percy'ego wręcz wydają się wypełnione grozą! Co jest dziwne, zważywszy na to, że książka jest kierowana do młodszych odbiorców. Za to ,,Morze Potworów" ma u mnie plusa.

Wszystkim którzy lubią mitologie serdecznie tą serię polecam! Tym którzy za mitologią nie przepadają też ją polecam! Ja niedawno zaliczałam się do tej drugiej grupy, ale po przeczytaniu Percy'ego Jakcksona, wiedza na temat Olimpu i potworów ze starożytności tak szybko wpada do głowy, że z pewnością to pokochasz!
Z ta serią szybko mija czas, na pewno nie pożałujesz zapoznania się z niesamowitym światem Percy'ego i jego przyjaciół.

Moja ocena: 8,5/10
 
Książki- to moje życie... - Blogger Templates, - by Templates para novo blogger Displayed on lasik Singapore eye clinic.